九潛一深

เมื่อครั้งที่กระผมได้ชมสารคดีเกี่ยวกับการสำรวจโลก กระผมรู้สึกว่าการที่เพียงแค่ได้นั่งดูจากรายการโทรทัศน์ทำให้ชีวิตของกระผมดูธรรมดา ไม่มีอะไรน่าสนใจและไม่สามารถคาดหวังอะไรจากสิ่งเหล่านั้นได้ เนื่องด้วยกระผมเป็นนักศึกษาไต้หวันที่มีพื้นฐานในการสนทนาภาษาไทยอยู่บ้าง ดังนั้นจึงเป็นเหตุผลทำให้กระผมตัดสินใจสมัครเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากมหาวิทยาลัยไต้หวันแห่งชาติ (NTU) กับสถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย ณ ประเทศไทย (AIT)

การได้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนในครั้งนี้ กระผมรู้สึกว่ากระผมโชคดีที่ได้รู้จักและสร้างความสัมพันธ์กับพ้องเพื่อน ณ สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย คณะสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาทรัพยากร (School of Environment, Resources and Development, SERD) สาขาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและการจัดการทรัพยากรสัตว์น้ำ (Aquaculture and Aquatic Resources Management, AARM) พวกเขาทำให้กระผมรู้สึกว่ากระผมเปรียบเสมือนคนไทยคนหนึ่งในครอบครัว พวกเราได้ร่วมกันทำกิจกรรมหลายอย่าง อาทิ การร่วมฉลองในประเพณีวันสงกรานต์ ซึ่งถือเป็นวันขึ้นปีใหม่ของคนไทย, เที่ยวชมกรุงเทพมหานครซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศไทย และโบราณสถานที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ซึ่งถือเป็นเมืองโบราณอีกจังหวัดหนึ่งของประเทศไทย กระผมและเพื่อน ๆ ทำอาหารมื้อเย็นและรับประทานด้วยกันเกือบทุกวัน และในบางครั้งพวกเราจะแลกเปลี่ยนความคิดเห็นเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมของไต้หวันและประเทศไทย ซึ่งส่วนใหญ่ ความรู้สึกของนักเรียนต่างชาติซึ่งเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจะรู้สึกว่าต้องดิ้นรน เนื่องด้วยไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมที่อาศัยอยู่ในต่างถิ่น กระผมก็เป็นหนึ่งคนที่มีความรู้สึกเช่นนั้น กระผมจึงขอกราบขอบพระคุณ บิดา-มารดา, อาจารย์ Helen รวมทั้งเพื่อนสนิทคนไทยของกระผมนางสาวอริศรา โสภาวงค์และนางสาววิภารัชน์ ทวีวัฒนา ที่พวกเขาได้มอบความรัก ความหวังดีและพื้นฐานที่ดีแก่ผมเสมอมา

กระผมต้องการให้ชีวิตเป็นไปตามที่กระผมได้จินตนาการไว้ ไม่ต้องการให้เป็นเพียงชีวิตที่ธรรมดา ซึ่งแทนที่กระผมจะเลือกเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่สหรัฐอเมริกาหรือยุโรป แต่กระผมได้ตัดสินใจเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ประเทศไทยซึ่งอยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยที่ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มีแหล่งดำน้ำชมปะการังที่สำคัญ 3 แห่ง คือ สิมิลัน (ทะเลอันดามัน, ไทย), สิปาดัน (หมู่เกาะบอร์เนียว, มาเลเซีย) และ มานาโด (สุลาเวสี, อินโดนีเซีย) ครั้นกระผมทราบว่าการเดินทางจากสถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชียไปยังสนามบินสุวรรณภูมิโดยรถแท็กซี่ ใช้เวลาเพียง 1 ชั่วโมง กระผมจึงตัดสินใจเพื่อเดินทางไปยังแหล่งดำน้ำชมปะการังที่สำคัญดังกล่าว กระผมได้เดินทางไปที่จังหวัดภูเก็ต และเกาะสิมิลันซึ่งอยู่ห่างจากจังหวัดภูเก็ตประมาณ 90 กิโลเมตรทางตอนเหนือ แนวปะการังที่เกาะสิมิลันกระผมได้พบกับ ฝูงปลาไหล, ปลาสร้อยนกเขานับพันตัวและปลาสินสมุทร ถือเป็นความหลายหลายทางชีวภาพอย่างน่าอัศจรรย์ ณ เกาะ Bunaken และ Lembeh strait แห่งมานาโด กระผมได้มีโอกาสพบกับเต่าทะเลอย่างบังเอิญในถ้ำ Turtle Tomb ที่เกาะสิปาดัน สิ่งเหล่านี้ได้สร้างความน่าอัศจรรย์แก่กระผมยิ่งนัก

การที่กระผมศึกษาอยู่ ณ สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย หอพักนักศึกษาทั้งหมดจะมีการทำความสะอาดทุกสัปดาห์โดยความรับผิดชอบของแม่บ้าน (ซึ่งผมเชื่อว่านักศึกษาไต้หวันหลายคนต้องการความสะดวกสบายเช่นเดียวกันนี้) กระผมจึงมีเวลามากมายให้กับตัวเองและสามารถศึกษาและท่องเที่ยวในประเทศไทย อีกทั้งได้กลับมาพักผ่อน ณ หอพักที่แสนสะอาด

โดยแท้จริงแล้วการที่มนุษย์มีชีวิตอย่างเรียบง่าย ตามปกติ อาจเป็นการใช้ชีวิตที่สะดวกสบายที่สุด หากเพียงแต่มีภาระหน้าที่ที่ต้องกระทำหรือรับผิดชอบมากขึ้นอาจทำให้ชีวิตดูน่าเบื่อมากขึ้นพร้อมกันไป แต่ถึงอย่างไรนั้นกระผมหวังว่าประสบการณ์ในการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนของกระผมครั้งนี้ จะทำให้นักเรียนแลกเปลี่ยนคนอื่น ๆได้เจอกับชีวิตที่มีสีสันมากขึ้นและได้ประสบการณ์ใหม่ ๆ ในชีวิต